واکاوی مؤلفه های رفتار اخلاقی پرستاران با همراهان بیمار با بهره گیری از تئوری اخلاق فضیلت محور

مقدمه: از آن جا که مفهوم اخلاق به صورت عمیق در حرفه پرستاری ریشه دوانده است، جهت ارتقای اخلاقیات در این حرفه حساس تنها تدوین کدهای اخلاقی کافی نیست و انجام تحقیقات کیفی در زمینه های مختلف که قادر به استخراج مضامین پنهان اخلاقی در زمینه موردنظر باشند، ضروری می نماید. از این رو مسأله اصلی پژوهش حاضر، شناسایی و معرفی مؤلفه ها و زیرمؤلفه های رفتار اخلاقی پرستاران بافضیلت بیمارستان های دولتی شهر مشهد در ارتباط با همراهان بیمار بود. روش : این مطالعه از نوع تحقیقات کیفی بود و بر پایه استراتژی تحلیل محتوا انجام شد. جهت جمع آوری اطلاعات از مصاحبه نیمه ساختار یافته عمیق و جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات از روش تحلیل محتوای کیفی قراردادی استفاده گردید. جامعه آماری پژوهش را کلیه پرستاران نمونه کشوری بیمارستان های دولتی شهر مشهد تشکیل دادند که با توجه به کفایت نمونه گیری، 14 نفر مورد مصاحبه قرار گرفتند. یافته ها: یافته های حاصل از تجزیه و تحلیل مصاحبه ها دربرگیرنده 13 زیرمؤلفه بود که در قالب 4 مؤلفه اصلی «تکریم همراهان بیمار، حمایت اطلاعاتی، جوانمردی و همدلی احساسی» انتزاع گردید. نتیجه‎گیری: پرستاران بافضیلت نه تنها در مقابل بیماران، بلکه در خصوص همراهان و خانواده آن ها نیز خود را مسؤول می دانند و تمام تلاش خود را در جهت درک شرایط آنان و ارایه رهنمودهای مناسب برای گذر از این مرحله تنش زا ارایه می نمایند. همچنین جوانمردی در قبال همراهان بیمار یکی از مؤلفه های انتزاع شده در پژوهش بود که نشان دهنده روحیه فضلت جوی پرستاران می باشد.